M HKA Ensembles

Fotografie, 120 x 122 cm.

Collection: Collection M HKA, Antwerp (Inv. no. BR07_DB08).

Een boom, een duif, een afvalcontainer, twee schommels, een basketbalnet… Of is het niet zozeer een boom als wel het begin van een rij bomen en is de duif misschien gewoon een zwarte vlek? De objecten staan eenzaam in een wit landschap; de omgeving lijkt uitgevaagd. De context schijnt er niet toe te doen. Of juist wel? Want is het niet de witte, ongrijpbare omgeving die de objecten een beetje verloren en eenzaam maakt? De witte mist destabiliseert de toeschouwer, brengt zijn interpretatie aan het wankelen.

In zijn fotoreeks Black Out doet Charif Benhelima ons nadenken over de visuele essentie van de dingen om ons heen. Wat maakt een duif tot een duif? En op welk moment verliezen lijnen, figuren, hun betekenis? Maar niet alleen de formele aspecten van een object creëren betekenis, ook de toeschouwer is verantwoordelijk voor de perceptie en interpretatie. Het is deze subjectieve relatie tussen de mens en zijn omgeving, tussen toeschouwer en beeld die in Black Out aan de orde komt.

De vraag naar de eigenheid van een object of een individu en naar verhoudingen tussen de mens en zijn omgeving loopt als een rode draad doorheen het werk van Benhelima . Door de uitwijzing van zijn Marokkaanse vader en de vroege dood van zijn Vlaamse moeder is hij immers zelf een ontheemde mens die zich vragen stelt over identiteitsvorming, buitenstaanders en thuiskomen. In eerste instantie in documentairefoto’s, later in de vorm van polaroids geeft Benhelima vooreerst de fysieke plaats weer waar hij zich op een bepaald moment bevindt. Daar voegt hij echter ook steeds een link met zichzelf aan toe.

”Mij boeit niet het technische maar wel het democratische aspect van het medium, mijn betrokkenheid gekoppeld aan het onderwerp. Ik observeer niet louter maar kijk naar beelden waar ik deel van uitmaak. Ik maak dus geen studie over de dingen maar geef altijd een bepaalde geschiedenis weer die mezelf plaatst in het gebeuren en in de tijd.”